Defensieweb wiki
Defensieweb wiki
Advertisement

Utah Beach was de codenaam van het meest westelijke van de stranden in Normandië die waren uitgekozen om te gebruiken tijdens D-Day, gelegen tussen Poupeville en La Madeleine, aan de oostkust van het schiereiland Cotentin. Het strand was toegewezen aan de Vierde Amerikaanse Divisie onder leiding van brigadegeneraal Teddy Roosevelt Jr., zoon van oud-president Theodore Roosevelt.

Het plan was om 4 golven soldaten op de stranden af te sturen, voorzien van enkele pantservoertuigen en met vuursteun van de marine. De twintig landingsvaartuigen van de eerste golf zetten op precies de afgesproken tijd de tocht in naar de stranden. De landingsvaartuigen werden begeleid door boten met machinegeweren die de mijnen moesten laten exploderen. Ongeveer op Uur H waren de landingsvaartuigen tot op 273 meter van het strand genaderd. Zij schoten rooksigalen af als teken dat het mitrailleurvuur moest stoppen. Op Uur H werden de landingsbruggen naar beneden gelaten en waadden 600 soldaten tot hun middel in het water de resterende 100 meter naar het strand, waar ze enkele minuten later aankwamen. Tegenstand was er bijna niet, aangezien de Duitsers hier geen aanval verwachtten; er waren enkel een paar reservedivisies aanwezig.

Hoewel de landing een groot succes werd, landde enkele minuten later het Eerste Bataljon 1280 meter zuidelijker bij het gehucht La Madeleine. Dit kon ernstige gevolgen hebben voor het verloop van de landing. het viel echter mee, aangezien de Duitsers daar zeer zwak stonden en Brigade Generaal Roosevelt van de Vierde Divisie het bataljon persoonlijk leidde. (Hij was de hoogste en de oudste militair die op D-Day voet aan wal zette.) Hij verkende de situatie persoonlijk en besprak de situatie met de twee bataljonscommandanten. Samen met hen viel hij de overblijvende Duitse posities aan, en zorgde dat de bevoorrading en de versterkingen op de nieuwe, niet-geplande plaats aankwamen, iets dat hem de Medal of Honor zou opleveren.

De landingen op Utah Beach, Omaha Beach, Gold Beach, Juno Beach en Sword Beach waren een groot succes, waaraan echter ook de 13.100 parachutisten van de 82ste en 101ste Luchtlandingsdivisie hadden bijgedragen; die waren in de nacht van 5 op 6 juni erg verspreid landinwaarts terechtgekomen, waarbij zij aanzienlijke verliezen geleden; de meest legendarische episode van die nacht voltrok zich in het dorpje Sainte-Mère-Église, 10 km landinwaarts vanaf Poupeville. De parachutisten bemoeilijkten niettemin de Duitse tegenaanval op de gelande troepen. Aan het einde van D-Day waren op Utah Beach ongeveer 20.000 manschappen en 1.700 voertuigen geland, met ongeveer 700 doden en gewonden aan geallieerde zijde. Utah Beach was het strand met de minste verliezen. Op het andere Amerikaanse landingsstrand, Omaha Beach, waren de verliezen dramatisch, van de eerste landingsgolf werd 50% uitgeschakeld.

Advertisement