De fregatten van de Trompklasse waren ongeveer een kwart eeuw de gezichtsbepalende vlaggenschepen van de Koninklijke Marine. Niet in het minst door de opmerkelijke bol van de radarantenne. Ze stonden bij de marine ook bekend als Geleide-wapenfregatten (GW-fregat).
Schepen[]
- Hr. Ms. Tromp (F801) (1975-1999)
- Hr. Ms. De Ruyter (F806) (1976-2001)
Achtergrond[]
In de defensienota 1966 waren voor het eerst plannen opgenomen voor de bouw van twee Geleide Wapenfregatten ter vervanging van de beide kruisers, die toen nog de vlaggenschepen van de marine waren. Omstreeks 1971 begon de bouw van de schepen en in 1975, resp. 1976, werden ze in dienst genomen.
Vernieuwend[]
De schepen waren in diverse opzichten vernieuwend voor de marine: het waren de eerste schepen met gasturbinevoorstuwing (zowel voor de hoofdvaart als voor de kruisvaart), een technische centrale, die op afstand bediend kon worden en de eerste schepen met een bewapening die grotendeels uit geleide-wapens bestond.
De radar was uniek en voor die tijd zeer geavanceerd, men kon behalve richting en afstand ook de hoogte van een doel bepalen. De radar kwam voort uit het Broomstick programma, waaraan ook de Royal Navy en de Bundesmarine deelnamen. De Royal Navy besloot uiteindelijk een eigen systeem te kopen en de Duitse marine schafte een Amerikaanse radar aan.
Door vergaande automatisering konden de fregatten toe met een bemanning van ca. 300 koppen, waar de kruisers nog ruim 900 bemanningsleden nodig hadden.
Taak[]
De hoofdtaak van beide schepen bestond uit het leiden van een eskader of escortegroep, waarvoor ze extra communicatiemiddelen hadden en accommodatie voor een eskadercommandant en diens staf. Tevens verzorgden ze de luchtverdediging op middellange afstand voor datzelfde eskader. Voor zelfbescherming waren verder luchtverdedigingsmiddelen voor korte afstand en onderzeebootbestrijdingswapens aan boord.
Bewapening[]
De bewapening bestond uit 2 kanons van 120 mm, 8 zeedoelraketten , korte- en middellange-afstandluchtdoelraketten en anti-onderzeeboottorpedo's. Daarnaast kon een helikopter worden meegenomen. Later is nog een Goalkeeper systeem geplaatst.
De schepen zijn in 1999 resp. 2001 uit de vaart genomen en vervolgens gesloopt. Hun plaats is bij de marine ingenomen door twee luchtverdedigings- en commandofregatten van De Zeven Provinciënklasse.
Geschiedenis[]
De Tromp was het achtste schip dat die naam voerde in de marine. De voorgangers waren drie linieschepen, een kanonneerschoener, een schroefstoomschip, een pantserschip en een lichte kruiser (1936-1968). De kruiser was tevens naamgever voor een eerdere Trompklasse. Sinds 2003 is een negende Tromp in dienst, een luchtverdedigings- en commandofregat uit De Zeven Provinciënklasse.
Trivia[]
- De (Bofors) geschutkoepel op het schip, met twee 120 mm kanons, is afkomstig van de onderzeebootjager Hr. Ms. Gelderland, die in 1974 uit dienst is gesteld. Beide koepels zijn toen verwijderd en voor hergebruik op de fregatten gereviseerd.
- De kenmerkende kunststof bol boven de brug, die de radar tegen zweersinvloeden beschermde, bezorgde de schepen in de beginjaren de bijnaam Kojak, naar een toenmalig populaire kaalhoofdige tv-ster Telly Savalas.
- De Franse fregatten van de Suffrenklasse voeren eveneens een grote bol over de radar. Van grote afstand (de bol valt tenslotte als eerste op) zijn ze door Nederlands marinepersoneel menigmaal voor eigen schepen aangezien (andersom waarschijnlijk ook).
Specificaties[]
- naam = Hr. Ms. Tromp
- kiellegging = 1971
- tewaterlating = 1973
- indienst = 1975
- uitdienst = 1999
- waterverplaatsing = 4300 ton
- afmetingen = 138 x 14,80 m
- machinevermogen = 2 Rolls Royce Tyne gasturbines (kruisvaart) 8000 pk
2 Rolls Royce Olympus gasturbines (hoofdvaart) 56.000 pk - snelheid = 30 knopen
- bemanning = 270 - 306 koppen
- bewapening = 2 kanons 120 mm
Harpoon SSM
NATO Sea Sparrow SAM
Standard missile MR-1 SAM
Goalkeeper
6 torpedobuizen
Lynx helikopter