De rang en functie van sergeant is ontstaan in de Middeleeuwen als knecht en schildknaap, in het Latijn serviens. De knecht moest vechten uit zelfbehoud, omdat oorlog in die tijd bestond uit het neersabelen van iedereen die binnen bereik kwam, ongeacht of deze gewapend of ongewapend was. Hierdoor werd de knecht een ervaren krijger, die wellicht zelf een paard kon berijden, maar die niet rijk genoeg was voor betaling van de benodigde knechten en uitrusting, die hem in aanmerking zouden laten komen voor de titel ridder. Als ervaren strijder werden knechten vaak ingezet om horigen voor te bereiden op een oorlog, ze aan te voeren in het gevecht en te voorkomen dat ze zouden vluchten. De naam sergeant komt echter pas later. Etymologisch komt het van "serre gens", diegene die de rangen van de mannen doet aansluiten. In de napoleontische periode was het immers van groot belang dat de rijen gesloten bleven, om aan een infanterie-eenheid de nodige vuurkracht te geven. De sergeanten liepen links en rechts van het gelid en zorgden ervoor dat de lijn gesloten (ook als er verliezen waren door vijandelijk vuur) en recht bleef. Door de eeuwen heen heeft deze functie zich ontwikkeld tot de rang van sergeant, een onderofficier die de praktische leiding geeft in het veld en orders vanuit de staf doorgeeft aan de manschappen. In het Belgische en Nederlandse leger zijn er verschillende soorten sergeants zoals sergeant, sergeant eerste klasse en sergeant-majoor.
Zie ook[]
- Lijst van militaire rangen van de Nederlandse Krijgsmacht
- Lijst van militaire rangen van de Belgische Strijdkrachten
da:Sergent de:Sergeant es:Sargento fa:گروهبان fi:Kersantti fr:Sergent it:Sergente ja:下士官 no:Sersjant ru:Сержант sv:Sergeant tr:Çavuş