| 145 - 211 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Tijdvak | Burgeroorlog, 193-197, Severische dynastie | ||||
| |||||
| Staatsvorm | principaat | ||||
| Medekeizer | Caracalla (198-211) en Geta (209-211) | ||||
| Persoonlijke gegevens | |||||
| Naam bij geboorte | Lucius Septimius Severus | ||||
| Vader van | Caracalla (188) en Geta (189) | ||||
| Gehuwd met | Julia Domna | ||||
| Oom van | Julia Soaemias en Julia Mamaea | ||||
| Portaal Romeinse Rijk - Keizers van Rome | |||||
Lucius Septimius Severus (11 april 145 – 4 februari 211) (ook wel Septimus Severus) was keizer van Rome van 193 tot 211.
Septimius Severus werd geboren in de Noord-Afrikaanse stad Leptis Magna (ook Lepcis Magna), de meest oostelijke stad van de drie waaraan de streek Tripolitania zijn naam aan te danken heeft.
In 187 trouwde hij met de rijke Syrische prinses Julia Domna (zijn tweede huwelijk). In 188 en 189 kregen zij twee zoons, de toekomstige keizer Caracalla en medekeizer Geta.
In 190 werd Severus tot consul gekozen. Toen Pertinax op 28 maart 193 werd vermoord was hij gouverneur van Boven-Pannonia. Dit betekende het begin van de Burgeroorlog van 193-197. Geschokt door de walgelijke manier waarop in Rome het keizerschap per opbod was verkocht aan de hoogste bieder, Didius Iulianus, riepen zijn troepen slechts 12 dagen later, op 9 april, Severus uit tot keizer van Rome.
Tegelijkertijd hadden ook troepen in andere gedeelten van het keizerrijk om dezelfde reden ook hun commandanten tot keizer uitgeroepen: (Clodius Albinus (gouverneur van Britannia) en Pescennius Niger (gouverneur van Syrië). Maar meer legioenen steunden Severus en hij was ook het dichtst bij Rome. Binnen enkele maanden had Severus Rome bereikt en werd Julianus afgezet en op 2 juni geëxecuteerd. De moordenaars van Pertinax werden opgespoord en ook terecht gesteld.
Severus moest nu orde op zaken stellen met de twee andere uitgeroepen keizers. Na vrede gesloten te hebben met Clodius Albinus door hem de titel Caesar aan te bieden, kon hij zich concentreren op Pescennius Niger in het oosten. Na een bloedige strijd in Cilicia was in 194 het gehele keizerrijk onder controle van Severus.
Na enige tijd, in 195, gaf Severus zijn oudste zoon Caracalla, de titel Caesar en verklaarde de senaat Albinus als staatsvijand. Severus versloeg Albinus in een van de grootste veldslagen uit de Romeinse geschiedenis bij Lugdunum op 19 februari 197. Albinus moest vluchten en pleegde zelfmoord.
Vervolgens veroverde Severus, samen met zijn zoons, Parthia en de hoofdstad Ctesiphon in 198, waarbij de stad werd leeggeroofd, alle mannen gedood en de ongeveer honderdduizend overlevende vrouwen en kinderen als slaaf gevangen genomen. Zijn oudste zoon werd uitgeroepen tot Augustus en werd medekeizer en zijn jongste zoon kreeg de vrijgekomen titel Caesar. In 209 werd ook Geta tot medekeizer benoemd.
veldslagen van Septimius Severus
|
Naast Parthia, veroverde Severus ook gebieden in Noord-Afrika en richtte hij zijn aandacht vervolgens op Britannia, waar hij de tachtig jaar oude muur van Hadrianus waar nodig liet herstellen. Daar stierf hij op 65-jarige leeftijd een natuurlijke dood op 4 februari 211 in York.
Een Romeins historicus bericht dat Severus op zijn sterfbed zijn beide zoons de volgende uiterst cynische raad gaf: Vermijd tweespalt, maak de soldaten rijk en bekommer je niet om de anderen (Cassius Dio 77,15).
Externe link[]
|
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Septimius Severus op Wikimedia Commons. |
Sjabloon:Link FA