Video DocumentaireEmbedVideo received the bad id "=vhAboriMkMQ" for the service "youtube". Televisie spotje van het Korps Mariniers
Jungle Training Uitzending naar Tjaad
. Im thankful for the post. Great. dceddkkefecgdfeb Zie ook[]Externe links[]
|
Het Korps Mariniers
De zogenaamde amfibische operaties zijn tegenwoordig wel een beetje achterhaald maar nemen er toch nog steeds een voorname plaats in. Het Korps Mariniers maakt deel uit van de Koninklijke Marine en de wapenspreuk van het korps: Qua patet orbis (Zo wijd de wereld strekt) was vroeger uniek, maar nu niet meer, omdat sinds het einde van de Koude Oorlog de gehele krijgsmacht meer gericht is op vredesmissies dan op zelfverdediging, waarvoor die nu wereldwijd uitzendbaar is. Geschiedenis[]
Omdat in de Oudheid schepen in de Middellandse Zee meestal roeischepen (zoals de Trireem) waren, waren de bemanningen zowel roeier als soldaat. Later kwam er een functiescheiding tussen roeiers en soldaten. In sommige gevallen werden slaven of gevangenen gebruikt om galeien te roeien. Ook na de constructie van de ramsteven, waardoor het mogelijk werd andere schepen door rammen tot zinken te brengen, bleef het enteren van belang. Met de komst van scheepsgeschut in de late Middeleeuwen veranderde de zeeoorlog van karakter en verdwenen de soldaten van de schepen. Nederland[]In de 17e eeuw ging de Republiek er toe over enkele infanterieregimenten onder gezag van de vloot te stellen. De infanteristen kregen de taak landingen op vijandelijk grondgebied uit te voeren. In 1627 werden 1000 soldaten over schepen verdeeld, om vijandelijke schepen te kunnen enteren, op initiatief van luitenant-admiraal Philips van Dorp. Na de Vrede van Münster in 1648 verdwenen deze soldaten echter weer van de vloot. Nadat een verzoek tot oprichting van een regiment zee-infanteristen in 1663 was afgewezen, werd in 1665 alsnog een regiment soldaten aan de marine toegewezen. Dit gebeurde op initiatief van raadspensionaris Johan de Witt en luitenant-admiraal Michiel de Ruyter. De eerste commandant was Willem Joseph van Ghent naar wie de Van Ghentkazerne in Rotterdam is vernoemd. Thans wordt 10 december 1665 gezien als oprichtingsdatum van het Korps Mariniers. Het Nederlandse korps is het op 4 na oudste marinierskorps ter wereld. De Spaanse (1537), Portugese (1610 of 1621), Franse (1622) en Britse (1664) korpsen gingen de Nederlanders voor en ook deze korpsen bestaan nog steeds. Ontwikkelingen na de Tweede Wereldoorlog[]Van 1946 tot 1950 was het Korps Mariniers actief in voormalig Nederlands-Indië met de mariniersbrigade, een eenheid die in zijn grootste omvang circa 5.000 man telde. Vanaf november 1950 tot november 1962 was het korps ook actief in voormalig Nederlands Nieuw-Guinea, maar na de overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië leek er geen bestaansrecht voor het korps meer te zijn. Door het lidmaatschap van de NATO, met daarin de nadruk op de beveiliging van de zeevaart op de Atlantische Oceaan, werd zelfs in de jaren '60 van vorige eeuw gedacht het korps op te heffen. Door de oprichting van een "koudweer" getrainde compagnie in het begin van de jaren '70 [1], kreeg het korps echter een nieuwe bestemming. Samen met troepen van NATO bondgenoten werden mariniers voortaan ingezet op de "flanken" van de NAVO. De "koudweer" getrainde compagnie werd onderdeel van de Britse 3e mariniersbrigade. Aansluitend werd ook de 1e Amfibische Gevechtsgroep (AGGP) [2] getraind voor optreden in Noorwegen en werd de 2e AGGP een onderdeel van de ACE Mobile Force [3] (tegenwoordig Rapid Reaction Force). Moderne korpsen[]Algemeen[]Diverse marines hebben tegenwoordig mariniers in dienst voor het uitvoeren van landingsacties vanuit zee. Zij worden daartoe met behulp van gespecialiseerde schepen naar het landingsgebied vervoerd en met landingsvaartuigen, hovercrafts en/of helikopters aan land gezet. In de Verenigde Staten is het US Marine Corps een zelfstandig krijgsmachtonderdeel dat zelfs over een eigen luchtmacht beschikt. Het takenpakket van dat korps is dan ook veel uitgebreider dan het Nederlandse. Na een succesvolle landing moeten Amerikaanse mariniers in staat zijn langdurig aan gevechten deel te nemen met tanks, artillerie en vliegtuigen. Nederland[]Het Korps Mariniers is een snel inzetbare strijdmacht gespecialiseerd in amfibische operaties met lichte infanterie-eenheden. Mariniers worden geacht om voor langere tijd achtereen, onder alle klimatologische en geografische omstandigheden inzetbaar te zijn. Om ze hierop voor te bereiden, zijn in het opleidingsprogramma onder andere berg-, koudweer-, woestijn- en jungletrainingen opgenomen. Het is voor vrouwen niet mogelijk om marinier te worden. Wel is vrouwelijk marinepersoneel werkzaam in de ondersteunende taken bij het Korps Mariniers, zoals administratie, medische en logistieke dienst. Organisatie[]Het Nederlandse Korps Mariniers telt momenteel 3400 militairen, voor het merendeel mariniers maar voor ondersteunende taken als administratie, bevoorrading en medische verzorging is ook gewoon marinepersoneel in dienst. De meeste operationele eenheden zijn ondergebracht bij het Mariniers Trainings Commando (MTC) op de Van Braam Houckgeestkazerne in Doorn. Er zijn mariniers in Den Helder werkzaam bij:
Verder zijn mariniers werkzaam als bewakers aan boord van oorlogsschepen of als militair attaché in het buitenland. Met de Britse en Amerikaanse marinierskorpsen worden geregeld officieren en onderofficieren uitgewisseld. Het korps kent als organieke eenheden:
De infanteriebataljons bestaan uit onder meer een stafcompagnie, 3 infanteriecompagnieën en een ondersteuningscompagnie. Het gevechtststeunbataljon kent een mortiercompagnie, een luchtverdedigingspeloton en een genieverkenningspeloton (Assault Engineers). Het amfibisch ondersteuningsbataljon bestaat uit 2 bootcompagnieën en een Amphibious Beach Unit (ABU). Een tweede ABU is in 2007 opgericht. Het logistiek bataljon telt onder andere een logistieke, een geneeskundige en een transportcompagnie. Speciale eenheden zijn de Unit Interventie Mariniers, een anti-terroristische sectie (voorheen heette dit de Bijzondere Bijstands Eenheid), het Amfibisch Verkenningspeloton en het Mountainleader (ML) verkennerspeloton (MLVERKPEL). De opleiding tot Mountainleader is zeer zwaar. Gedurende 9 maanden krijgen de cursisten training in vrijwel alle vormen van klimtechnieken in rotsachtig gebied en in sneeuw en ijs. Dit onderdeel van het Korps Mariniers is actief in Afghanistan bij de bescherming van de lokale bevolking, het helpen opbouwen, maar met name het bestrijden van de Taliban en Al Qaida eenheden. Deze activiteiten worden uitgevoerd samen met het Korps Commandotroepen van het CLAS. De eenheden opereren in groepen van 10 man. De laatste eenheden maken deel uit van het gevechtststeunbataljon. Samen met het KCT van het CLAS beschouwd men ze als Nederlandse 'special forces'. Zij kunnen voor bijzondere acties als terreurbestrijding deels door de Ministeries van Binnenlandse Zaken en van Justitie worden aangestuurd. Voor de korte termijn wordt een samenvoeging van de operationele delen van het Amfibisch Ondersteuningsbataljon met het Gevechtssteunbataljon voorzien. Het nieuwe, Amfibisch Gevechtssteunbataljon (AMFGEVSTBAT), wordt grotendeels in Den Helder gehuisvest. Het opleidingsdeel van het AMFOSTBAT gaat door als Opleidingscentrum Amfibisch (OC Amfib) en blijft op Texel. Taken[]
Materieel[]Het korps is een pure infanterie-eenheid en heeft geen zware wapens of gepantserde eenheden. Wel zijn sinds enkele jaren 20 Patria voertuigen beschikbaar voor vredesoperaties en zijn in 2007 Bushmasters (licht gepantserde personeelscarriers) in gebruik genomen. Het personeel van het Korps Mariniers beschikt over de Nederlandse persoonlijke gevechtsuitrusting (PGU). Deze is geschikt voor optreden in gematigd klimatologisch gebied en in berg- en arctische gebieden. Bij operaties in de jungle en de woestijn wordt aanvullende tropenuitrusting verstrekt. Bewapening[]Standaard infanteriewapens zijn de Diemaco C7A1 en de LOAW (Licht Ondersteunend (semi) Automatisch Wapen). Ook worden de mitrailleurs FN MAG en Browning.50 en het pistool Glock gebruikt. Verkenningseenheden en de Assault Engineers (Gnverkpel) gebruiken de Diemaco C8. Voor de mortierpelotons van de infanteriebataljons zijn er mortieren van 60 mm, 81 mm en van 120 mm voor de mortiercompagnie van het Gevechtssteunbataljon. Verder zijn er Stinger luchtdoelraketten bij het TL peloton van het Gevstbat en Gill antitankraketten. Voertuigen[]
Vaartuigen[]Het korps heeft 14 landingsvaartuigen : 5 van het grote 'Landing Craft Utility' (LCU) type, 6 van het type 'Landing Craft Vehicle Personnel' (LCVP) Mk.3 en 3 van het oude type LCVP Mk.2. In oktober 2006 is de laatste vernieuwde LCU in gebruik genomen. T.o.v. het oude model zijn de vaartuigen verlengd en voorzien van een verbeterde landingsklep. Volgens plan worden van 2007 tot 2011 nog 12 landingsvaartuigen van het type LCVP "Mark V C" in gebruik genomen, ter vervanging van de Mk. 3 en Mk. 2. Het contract daarvoor werd in december 2006 getekend door scheepswerf Visser in Den Helder. De nieuwe vaartuigen worden ongeveer 16 meter lang en worden aangedreven door waterjets. Ook worden rubberboten van het type 'Landing Craft Rubber' LCR (peddels) en 'Landing Craft Rubber Motorized' LCRM (buitenboordmotor) gebruikt. Ander transport[]De amfibische transportschepen Rotterdam en Johan de Witt van de Koninklijke Marine worden gebruikt voor de transporten over grote afstanden. Het Defensie Helikopter Commando levert tactische ondersteuning. Kazernes en locaties[]Rotterdam (Van Ghentkazerne), Doorn (Van Braam-Houckgeestkazerne), Texel (Joost Dourleinkazerne) en in het Caraïbisch gebied op Curaçao nog (Marinebasis Parera en marinierskazerne Suffisant) en Aruba (marinierskazerne Savaneta). Het hoofdkwartier is sinds september 2005 in Den Helder. De korpsstaf is met de staf van de Commandant der Zeemacht in Nederland geïntegreerd in het Commando Zeestrijdkrachten. De opleidingen voor kandidaten voor de functie als mariniers officier of voor gewone marinier vinden plaats op de Van Ghentkazerne. Van Braam Houckgeestkazerne, Doorn[]
Joost Dourleinkazerne, Texel[]
Na samenvoeging van het AMFOSTBAT met het GEVSTBAT wordt het nieuwe bataljon gehuisvest in Den Helder. Stages voor Vrede en Veiligheid worden ook op deze kazerne gehouden. Van Ghentkazerne, Rotterdam[]
Mariniersmuseum, Rotterdam[]
Marinebasis, Den Helder[]
Marinebasis Parera, Willemstad (Curaçao)[]
Marine Kazerne Suffisant, Curaçao[]
Marinierskazerne Savaneta, Aruba[]
Tradities[]Het korps viert zijn verjaardag elk jaar op het Oostplein in Rotterdam, waar alle gevallenen worden herdacht. De herdenking vindt plaats dichtbij de plek waar tot WOII de kazerne van het korps gevestigd was en dichtbij de Maasbruggen waar het standbeeld van de mariniers staat. Om deze bruggen werd in mei 1940 hard gevochten en het korpsmuseum is gevestigd in een aantal pakhuizen van waaruit gevochten is. In 1929 werd een vaandel uitgereikt aan het Korps Mariniers. Hierop zijn wapenfeiten vermeld: Spanje, Algiers, West-Indie, Kijkduin, Doggersbank, Bali, Atjeh, Chatham, Seneffe, Rotterdam, Java en Madoera, Javazee en Nieuw-Guinea. Oorspronkelijk was ter onderscheiding van het optreden in 1942 het vaandelopschrift Oost-Java toegekend. Dit werd vervangen door het opschrift Java en Madoera om ook de krijgsverrichtingen in de jaren 1945-1949 te herinneren. Na de Tweede Wereldoorlog kende Koningin Wilhelmina de strijdkrachten de Militaire Willemsorde toe en in december 1946 hechtte de toenmalige Bevelhebber der Zeestrijdkrachten luitenant-admiraal C.E.L.Helfrich het versiersel van de Militaire Willems-Orde aan het vaandel.
|
Rangen bij het korps mariniers[]
- ↑ Deze werd tijdens oefeningen toegevoegd als whiskey compagnie aan een Brits bataljon.
- ↑ Amfibische Gevechtsgroep (AGGP) is de oude benaming voor een mariniersbataljon.
- ↑ ACE = Allied Command Europe, het Geallieerd Commando voor Europa, hoofdkwartier Bergen (België), onder bevel van een Amerikaans generaal en verantwoordelijk voor het grondgebied en het luchtruim van de Europese NAVO landen, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk.