Johannes Hermanus (Johan) Scheps ('s-Gravenhage, 13 juli 1900 - Utrecht, 3 oktober 1993) was een Nederlands politicus en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Werkzaamheden[]
Scheps was aanvankelijk actief in de Christelijk-Sociale Partij. In 1931 stapte hij over naar de SDAP. Vier jaar later werd hij gekozen in de gemeenteraad van Zeist, waar hij tot 1970 deel van zou uitmaken. Van autoritaire religieuze stromingen moest hij niets hebben. Zo richtte zijn aandacht zich vooral tegen de katholieke kerk en was hij een tijd als gereformeerd zendeling actief in Vlaanderen.
Verzet en arrestatie[]
Hij ergerde zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de meegaandheid waarmee Nederlandse autoriteiten en organisaties het nazi-regime bejegenden en schreef (onder eigen naam!) vele brochures, waarin hij opriep zich niet aan te passen aan de nieuwe orde. Al snel werd hij door de Duitsers gezocht, zodat hij uiteindelijk met tegenzin een valse identiteit aannam. Tot zijn arrestatie in 1944 sprak Scheps op talloze privé-bijeenkomsten. Bij toeval werd hij toch gearresteerd, waarna hij een tijd vastzat in het Polizeiliches Durchgangslager in Amersfoort.
Inden-Reissfonds[]
In 1982 richtte Scheps het Inden-Reissfonds op, vernoemd naar het echtpaar Inden-Reiss dat in de oorlog samen met Scheps actief heeft deelgenomen aan het verzet. Het fonds heeft onder meer tot doel via de J. H Schepsprijs de studie en belangstelling voor de inhoud en de gevaren van dictatuur in al haar verschijningsvormen en met name het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog te stimuleren. De prijs is bedoeld voor leerlingen van het voortgezet onderwijs die hun opvatting over het onderwerp dictatuur of verzet op schrift stellen of hiervan een visuele uiting maken en wordt jaarlijks uitgekeerd.
Personalia[]
Scheps overleed op 93-jarige leeftijd in zijn woonplaats Utrecht.