James Earl Carter, Jr. (Plains, Georgia, 1 oktober 1924) is een Amerikaans politicus, lid van de Democratische Partij, van 1977 tot 1981 de 39e president van de Verenigde Staten en in 2002 onderscheiden met de Nobelprijs voor de Vrede.
Carter was eigenaar van een pindaplantage in Georgia en gouverneur van die staat toen hij zich kandidaat stelde voor het federaal presidentschap. Voor de meeste Amerikanen was hij een onbekend gezicht, en na de Watergate-affaire wilden die een onbekend gezicht. Als baptist (hij is een - tegenwoordig kritisch - lid van de Southern Baptist Convention) maakte hij een betrouwbare indruk.
Maar door zijn halsstarrige houding ten opzichte van het Amerikaanse congres en het feit dat hij de problemen van het land niet onder controle kreeg, verloor hij in 1980 de verkiezingen van Ronald Reagan.