Jean Victor baron de Constant Rebecque (Genève, 22 september 1773 - Schonfeld (Silezië), 12 juni 1850) was een Nederlands militair.
Jean Victor de Constant Rebecque stamde uit een Zwitsers adellijk geslacht. Zijn grootvader, Samuel Constant de Rebecque (1676-1756) was luitenant-generaal in Staatse dienst. Zijn vader, François Marc Samuël de Constant d’Hermenches (1729-1800) was majoor der infanterie bij een Zwitsers regiment.
In 1815 was hij chef-staf van de Nederlandse troepen onder de Prins van Oranje. In deze hoedanigheid speelde hij een belangrijke rol bij de Slag bij Quatre Bras en de Slag bij Waterloo. Op 8 juli 1815 werd hij benoemd tot Commandeur in de Militaire Willems-Orde.
Ook bij de Belgische Revolutie komt hij in actie, maar hij raakt al vrij snel gewond: in Brussel wordt hij in zijn schouder geschoten. In 1837 gaat hij met pensioen. Op 25 augustus 1846 wordt hij in de Nederlandse adelstand verheven met de titel baron.
Ook zijn neef Guillaume Anne baron de Constant Rebecque de Villars was militair in Nederlandse dienst.