Infanterie Beveiligingscompagnie RvH

Naamgeving[]

Alle Infanterie Beveiligings Compagnieën (afgekort IBC’n) maakten deel uit van het Landmacht Regiment van Heutsz. Dit regiment is genoemd naar de 1851 geboren Johannes Benedictus van Heutsz. Als 2e Luitenant werd hij in 1873 bij het uitbreken van de Atjeh oorlog op eigen verzoek overgeplaatst naar Indië. Hij werd ernstig gewond en voor zijn dapper gedrag bij gevechtsacties verdiende hij in 1875 de Militaire Willems-Orde (MWO) 4e klas. In 1897 ontving hij na nieuwe heldendaden de MWO 3e klas. In zijn verdere militaire carrière bracht hij het in 1898 tot generaal majoor, en in 1901 tot luitenant generaal en werden hem de onderscheidingen Ridder van de Nederlandse Leeuw, Commandeur der MWO en Grootkruis MWO verleend. In 1924 overleed hij in het Zwitserse Montreux.

Geschiedenis[]

In 1950 werd het administratieve Regiment van Heutsz opgericht als de Nederlandse infanterie troepen inbreng in het conflict in Korea. Hierbij nam de eenheid aan diverse gevechtsacties deel waarbij de nodige verliezen werden geleden. Bij wijze van rust kreeg de eenheid na de acties zijn eerste bewakingstaak; de bewaking van krijgsgevangen Noord Koreaanse militairen. Hierna werd weer aan gevechtsacties deelgenomen waarbij de eenheid opviel door zijn onverschrokkenheid. Na het einde van de Koreaanse Oorlog keerde de eenheid naar Nederland terug.

Na de terugkeer was de Koninklijke Landmacht (KL) nog volop in de naoorlogse opbouw. Als dank werd de naam van Heutsz toegekend aan een van de zeven opgerichte KL infanterie regimenten. Bij reorganisaties werd enkele jaren later het gehele KL bewakingskorps opgeheven en ondergebracht in het Regiment van Heutsz. De opgerichte bewakingseenheden hadden de opeenvolgende nummering van 1 t/m 15 en hun oude baretembleem met een kemphaan leverde hen de spotnaam 'kippeneukers' op. Omdat dit de goede naam van het regiment schade toebracht werd dit embleem later gewijzigd.Eenheden behorend tot het Regiment van Heutsz werden vooral belast met 24 uurs beveiligingstaken op en rond allerlei militaire complexen en waren hierdoor niet erg populair.

Alle Infanterie Beveiligings Compagnieën[]

420 IBC Oranje Nassaukazerne, Amsterdam (oprichting 1955- opheffing 1998)
421 IBC Schiphol, Haarlemmermeer (oprichting 1955- opheffing 1964)
422 IBC Schefferkamp, de Lier (oprichting 1955- opheffing 1994)
423 IBC De Doelenkazerne, Leiden (oprichting 1955- opheffing 1964)
424 IBC Kromhoutkazerne, Utrecht (oprichting 1955- opheffing 1995)
425 IBC Tonnetkazerne, ’ t Harde (oprichting 1955- opheffing 1993)
426 IBC Legerplaats Harskamp, Harskamp (oprichting 1955- opheffing 1996)
427 IBC Menno van Coehoornkazerne, Arnhem (oprichting 1955- opheffing 1964)
428 IBC Detmerskazerne, Eefde (oprichting 1955- opheffing 1996)
429 IBC Barakkenkamp, Hooghalen (oprichting 1955- opheffing 1993)
430 IBC Legerplaats de Wittenberg, Garderen (oprichting 1955- opheffing 1964)
431 IBC de Ruyter van Stevenickkazerne, Oirschot (oprichting 1955- opheffing 1996)
433 IBC Trip van Zoutlandkazerne, Breda (oprichting 1955- opheffing 1993)
434 IBC Johannes Postkazerne, Havelte (oprichting 1955- opheffing 1993)
435 IBC Kwartier Cortemarck, Büren (W-Duitsl) (oprichting 1963- opheffing 1998)
444 IBC Legerplaats Crailo, Laren (oprichting 1985- opheffing 199?)
446 IBC Winkelmankazerne, Nunspeet (oprichting 1985- opheffing 1996)
448 IBC Detmerskazerne, Eefde (oprichting 1986- opheffing 1993)
449 IBC Johan Willem Frisokazerne, Assen (oprichting 1986- opheffing 1998)
451 IBC de Bonskazerne, Grave (oprichting 1986- opheffing 1993)
525 IBC Oranjekazerne, Schaarsbergen

Inzet IBC ‘mobiel’ en ‘zwaar’[]

Vanaf 1960 tot het begin van de jaren 90 was er mede door de koude oorlog een grote behoefte aan breed inzetbare bewakingseenheden met infanterie achtergrond. De opleiding en de uitrusting veranderde radicaal en de oude bewakingseenheid veranderde in de nieuwe Infanterie Beveiligings Compagnie (IBC). De IBC'n werden opgenomen binnen de toenmalige organisatie van het 1e Legerkorps. Dit parate legerkorps viel deels onder de NAVO en had in oorlogstijd als opdracht het verdedigen van de Noord-Duitse Laagvlakte.

Vanwege het mobiele optreden tijdens patrouilles kregen de IBC’n allen de toevoeging ‘mobiel’. Enkele IBC’n kregen ook de toevoeging ‘zwaar’. Dit betekende dat de eenheid extra was voorzien van een mortiergroep en was belast met de inrichting en beveiliging van zeer vitale objecten. In de jaren 70 waren 425, 434 en 435 IBC modern uitgeruste eenheden. Ze waren binnen het 1e Legerkorps ook als eerste met de in die tijd beste wapens uitgerust de FN FAL en de FN MAG.

Vanaf 1960 tot begin jaren 90 waren deze drie IBC'n belast met de bewaking van enkele Artillerie eenheden voorzien van de MGR-1 Honest John raket, de M110 houwitser en de MGM-52 Lance raket. Hoewel het Ministerie van Defensie dit nooit heeft bevestigd of ontkend wordt aangenomen dat deze eenheden in tijden van spanning met atoomwapens waren uitgerust die ook op hun locaties waren opgeslagen.

425 IBC uit t'Harde was van 1960-1989 belast met de beveiliging van W33 granaten voor de M110 howitsers en van 1960-1978 de beveiliging van Honest John koppen van 119AfdVA. Deze waren opgeslagen in de Special Ammunition Storage (SAS) Doornspijk.

434 IBC uit Havelte was van 1960-1978 belast met de beveiliging van Honest John koppen van 109AfdVA en van 1978-1993 met de beveiliging van Lance koppen van 129AfdVA. Deze waren opgeslagen in de SAS Darp.

435 IBC uit Büren (W-Duitsland) was samen met het Belgische 13e Artillerie Bataljon van 1963-1993 belast met de beveiliging van de NAVO SAS Stockerbusch.

Bovengenoemde 3 eenheden behaalden zeer goede resultaten tijdens nationale en internationale inspecties en sportdagen.

Alle overige IBC'n hadden bewakingstaken in en op kazernes, Mobilisatiecomplexen en communicatie objecten.

De opleiding was begin jaren 70 van Schoonhoven naar de Isabellakazerne te 's-Hertogenbosch verhuisd. In deze periode stonden de IBC’n tamelijk negatief bekend door incidenten tijdens de SAS bewaking (sitewacht) en in het uitgaansleven. Later veranderde dit echter mede door de behaalde resultaten tijdens (inter)nationale inspecties.

Geschat wordt dat in de periode vanaf 1960 tot begin jaren 90 ongeveer 200.000 tot 300.000 man als dienstplichtige bij een van de IBC’n waren ingelijfd. In de jaren 70 en 80 bestond het Regiment Van Heutsz voornamelijk uit de IBC'n en het 48e Pantser Infanterie Bataljon uit 's-Hertogenbosch.

Uitfasering en reorganisatie[]

Begin jaren 90 viel de druk van het Warschaupact weg. Mede omdat de US Army zijn special ammunition storages ontmantelde verdween daarmee de noodzaak van de IBC'n. Rond 1994 waren de meeste al afgestoten naar andere regimenten, o.a. Oranje Gelderland. Het Regiment Van Heutsz maakte opnieuw een herstart. die resulteerde in de oprichting van het 12e Infanteriebataljon Air Assault (luchtmobiel).

Stichting Benteng[]

De belangen van alle militairen van het Regiment Van Heutsz worden blijvend vertegenwoordigd door de stichting Benteng.

Stichting Ouwestomp[]

Door ex dienstplichtigen van het Regiment Van Heutsz is de stichting Ouwestomp opgericht. Door oprichting van een exercitiepeloton en de heroprichting van het Tamboer en Trompetterkorps van het Regiment Van Heutsz hoopt deze stichting het verleden onder de aandacht te brengen van de Nederlandse bevolking.

Bronvermelding[]

Nederlands Instituut voor Militaire Historie
Koninklijke Landmacht Sectie Militaire Geschiedenis
Stichting Benteng