| Erich Hartmann | ||
| ' | ||
| Naam: | Erich Alfred Hartmann | |
| Bijnaam: | Bubi & "de zwarte duivel" | |
| Geboortedatum: | 19 april 1922 | |
| Geboorteplaats: | Weissach bij Stuttgart | |
| Overlijdensdatum: | 20 september 1993 | |
| Overlijdensplaats: | Weil im Schönbuch | |
| Extra info: | Erich Hartmann is de meest succesvolle gevechtspiloot aller tijden. | |
Erich Alfred "Bubi" Hartmann was een Duitse oorlogsvlieger uit de Tweede Wereldoorlog. Erich Hartmann is de meest succesvolle gevechtspiloot aller tijden. Tijdens zijn carrière schoot Hartmann 352 gevechtsvliegtuigen neer, een ongeëvenaard record.
Hij vloog tijdens de Tweede Wereldoorlog verkenningsvluchten boven Rusland en de Oekraïne. Later, in de laatste maanden van de oorlog, voerde hij jachtvluchten uit op Amerikaanse bommenwerpers die Duitse steden en fabrieken bombardeerden. Hartmann werd onderscheiden met het "ridderkruis met eikenbladen, zwaarden en diamanten" van het IJzeren Kruis, de hoogste Duitse onderscheiding.
Hartmann behaalde met zijn toestel extreem veel overwinningen, al moet gezegd worden dat Hartmann het moest opnemen tegen technisch zwakke en slecht bewapende Russische bommenwerpers. Toestellen die gevlogen werden door nauwelijks opgeleide piloten. Hoewel Hartmann met 352 toestellen de meeste overwinningen boekte, wordt hij daarom niet gezien als de beste jachtpiloot. Dat is volgens velen Hans Joachim Marseille met 158 overwinningen.
Het begin[]
Hartmann was een jong en zeer getalenteerd persoon die al op jonge leeftijd geobsedeerd was door luchtvaart. In 1942 kwam hij in dienst van de Luftwaffe. Na een korte opleiding kreeg hij zijn vliegbrevet. In 1943 werd hij meteen na zijn opleiding naar Rusland gestuurd en vloog daar in het toestel waarmee hij de gehele oorlog zou vliegen: een Messerschmitt Bf 109, met op de zijkant een vuurrood hart met daarin de tekst: "Karaya", de koosnaam van Hartmann's vriendin, later zijn vrouw. In de traditie van de Luftwaffe hield ook Hartmann trots het aantal luchtoverwinningen bij die hij als lijntjes tekende op de staart van zijn vliegtuig.
Het begin van Hartmann's carrière verliep niet gemakkelijk. In het begin verloor hij wat toestellen door ongelukken, en hij werd na zijn eerste luchtoverwinning zelf neergeschoten. En het lukte hem maanden niet om opnieuw een vijandig toestel neer te halen. Halverwege de zomer van 1943 bedacht Hartmann een tactiek waarbij hij zijn vijand eerst bestudeerde, vervolgens op hoge snelheid de vijand besloop en daarna -op enkele tientallen meters - beschoot, en ten slotte brak hij het gevecht direct af. De meeste van zijn slachtoffers hadden niets in de gaten totdat de kogels insloegen. Opmerkelijk was dat hij van zeer dichtbij schoot, zo dichtbij dat de meeste andere piloten het gevecht al hadden afgebroken om een botsing in de lucht te voorkomen.
Maar doordat hij zo zeer dichtbij schoot, miste zijn kogels en granaten vrijwel niet en hadden zeer grote uitwerking. Daarom waren slechts enkele kogels voldoende om het vijandelijke toestel uit te schakelen. De vliegtuigen hadden destijds maar enkele seconden munitie bij zich. Omdat hij weinig munitie gebruikte kon hij meerdere vliegtuigen na elkaar neerschieten. Hij koos bewust om niet een duel aan te gaan, en richtte zich op de makkelijkste prooi. In dat opzicht was hij een koele jager die zo efficiënt mogelijk jaagde. Nooit in de geschiedenis heeft iemand zoveel toestellen neergeschoten.
Hartmann's grote roem[]
Hartmann probeerde zijn tactiek voor het eerst in januari 1943 uit en hij schoot hiermee zijn tweede vliegtuig neer. Vanaf dat moment begon hij zijn tactiek te verfijnen. Hij schoot steeds meer toestellen neer. Op zijn 182 missie schoot hij zijn 18e toestel neer, op zijn 360 missie schoot hij zijn 134 slachtoffer neer. In oktober 1943 werd Hartmann werd vanwege zijn 148e overwinning onderscheiden met het ridderkruis van het IJzeren Kruis; Op 2 maart 1944 het ridderkruis met eiken bladeren (202 overwinningen), Op 4 juli 1944 het ridderkruis met eiken bladeren en zwaarden (250 overwinningen), Op 25 juli 1944 het ridderkruis met eiken bladeren met zwaarden en briljanten(100 overwinningen). Deze ontving hij persoonlijk van Hitler. Op 24 augustus 1944 schoot hij 10 vliegtuigen neer, overwinning 291 tot en met 301, en was daarmee de eerste piloot die meer dan 300 overwinningen behaalde...
Het halen van deze vele overwinning zorgde ook dat hij gepromoveerd werd maar vanwege zijn jonge leeftijd (22jaar) bleven de hoge rangen niet voor hem bereikbaar. In 1945 kreeg hij de opdacht om zich in het "dreamteam" van de beste jachtvliegers te voegen. Het Jagdgeschwader 44 was de eerste straaljagereenheid, en daarin vlogen alleen de beste Duitse piloten. Maar Hartmann had daar geen zin in, want hij zou als "Bubi" (knulletje) toch waarschijnlijk de andere azen, die allemaal hoger in rang waren, moeten escorteren.... Hij ging liever zelf op jacht, en vroeg om overplaatsing naar zijn eigen eenheid aan het Russische front.
Hartmann werd al gauw een superster binnen de Duitse propaganda en kreeg de bijnaam "Bubi", (knul) omdat hij zo jongensachtig over kwam. De nazi-propaganda vond hem een goed voorbeeld voor de jeugd, omdat hij perfect voldeed aan het Arische ideaalbeeld: blond, blauwogig. In die fase van de oorlog (1943 en 1945) werden steeds jongere soldaten en piloten aangenomen in het Duitse leger, en in de Duitse luchtmacht.
Na de oorlog[]
Hartmann gaf zich aan het einde van de oorlog over aan de Amerikanen, die hem uitleverden aan de Russen. Hartmann had al zijn overwinningen aan het oostfront behaald. Tijdens de oorlog hebben de Russen zelfs een prijs op zijn hoofd gezet. Hij stond daar bekend als "de zwarte duivel". Zijn propaganda status en het feit dat Hartmann ook enkele keren persoonlijk Hitler gesproken had, betekende voor de Russen dat het een groot prestige was om van Hartmann een goede communist te maken. Hartmann ging daar niet op in, en werd daarom veroordeeld tot 25 jaar dwangarbeid. Na bemiddeling van de Duitse bondskanselier is hij uiteindelijk in 1955 vrijgekomen. Uiteindelijk is hij in 1997 door de Russen volledig gerehabiliteerd.
Hartmann keerde in 1955 terug naar zijn vrouw in West-Duitsland. Later kregen zij nog een dochter. Hij hielp mee aan de wederopbouw van de nieuwe Duitse luchtmacht. Hij moest het veld ruimen omdat hij teveel publiekelijk kritiek uitte over de Starfighter. Daarna is hij vlieginstructeur geworden. Hartmann overleed in 1993.
| Dit artikel valt onder de GNU-licentie voor vrije documentatie |