Een concentratiekamp is een interneringsoord waarin gevaarlijk geachte of ongewenste personen in groten getale en zonder enige vorm van proces worden opgesloten.
Eerste concentratiekampen[]
Reeds op het einde van de 19e eeuw werden er door de Spanjaarden op Cuba, iets later door de Engelsen in Transvaal en Oranje Vrijstaat concentratiekampen ingericht.
Tweede Wereldoorlog[]
In Duitsland verrezen de eerste concentratiekampen in 1933, zeer kort na de 'machtsovername' van de nazi's. Deze eerste kampen werden met politieke tegenstanders bevolkt en stonden onder beheer van de SA Nadat de SA haar dominante positie had verloren, werden de 'Konzentrationslager' (KZ's) het domein van de SS De gevangenen, naast tegenstanders van het naziregime ook misdadigers, vermeende asocialen, joden, zigeuners en homoseksuelen, verrichtten dwangarbeid.
Een bijzondere variant van de concentratiekampen vormden de vernietigingskampen, waarin de moord op individuën, vooral joden, en de verwerking van de stoffelijke resten als een industrieel proces waren opgevat en als zodanig werden uitgevoerd. Voorbeelden hiervan zijn Dachau, Buchenwald, Mauthausen, Auschwitz-Birkenau e.a. Als voorpost van de concentratie- en vernietigingskampen dienden in de bezette gebieden de z.g. doorgangskampen.