Bruno Streckenbach (Hamburg, 7 februari 1902 - aldaar, 28 oktober 1977) was hoofd van het eerste departement (Amt I) van het RSHA. Hij hield de rang van SS-Brigadeführer
Streckenbach diende in de laatste jaren van de Eerste Wereldoorlog in het Duitse leger en werd na de Vrede van Versailles een lid van de Vrijkorpsen. In 1933 werd hij verkozen om de Gestapo in Hamburg te leiden. In 1939 werd hij naar Polen gestuurd om de professoren van de Universiteit van Krakau te arresteren. Nadat hij zijn taak in Polen had volbracht, werd hij teruggeroepen naar Berlijn voor een ambtelijke baan.
Zonder aankondiging kreeg Streckenbach een geheime uitnodiging om bij Pretzsch aan de Elbe uitverkoren medewerkers van de SD, de Gestapo en de politie te ontmoeten. Hij moest ze trainen voor de komende invasie van Rusland. Ze kregen de speciale taak om radicale vijandige groeperingen (Bosjewieken, zigeuners, partizanen en Joden) uit te schakelen. Verder waren ze belast met de informatievoorziening over voorraden, spionageactiviteiten en Russisch materieel. Streckenbach was al vroeg in de oorlog van mening dat vooral de Joden moesten worden vernietigd.
In 1952 werd Streckenbach in een Russische gevangenis tot 25 jaar veroordeeld. In 1955 werd hij echter al vrijgelaten. Pogingen van de West-Duitse regering om hem alsnog terecht te stellen liepen op niets uit, omdat hij een slechte gezondheid had, naar verluidt.