Ambrogio Spinola, Marqués de los Balbases, (Genua, 1569 - Castelnuovo Scrivia, 25 september 1630) was een militair strateeg, geroemd door vriend en vijand. Spinola trad in 1598 in militaire dienst. Hij werd in 1601 door de Spaanse koning Filips III naar de Nederlanden gezonden om de aartshertog Albrecht van Oostenrijk militair bij te staan, die het jaar ervoor de Slag bij Nieuwpoort had verloren.
Spinola stamde uit een beroemde Italiaanse familie. Een van zijn voorouders zou tijdens de Eerste Kruistocht een doorn van de doornenkroon van Jezus hebben gevonden, aan deze legende dankte de familie haar naam (spinula betekent doorn). Spinola behoorde tot de Orde van het Gulden Vlies.
In 1602 kwam Spinola met 9000 man aan in de Nederlanden. Hij redde daarmee het bewind van landvoogd Albrecht van Oostenrijk. Hij werd vrijwel direct benoemd tot opperbevelhebber van het leger van de Zuidelijke Nederlanden.
Spinola is vooral bekend en berucht om zijn belegering van Oostende. In 1604 slaagde hij erin de stad te veroveren, tegen enorme verliezen aan mensenlevens aan beide kanten (het aantal doden werd geschat op ongeveer 100.000). Oostende werd volledig verwoest. Spinola belegerde de oostelijke vestingstad Grol in 1606 en hij veroverde de stad. Tevens verhinderde hij het heroveren van Grol door Maurits later dat jaar.
Op 31 januari 1608 arriveerde Ambrogio Spinola op het Ouden Hoofd (later Spaansekade genoemd) in Rotterdam voor onderhandelingen met de admiraliteit van de Maze, die in het jaar daarop (1609), het twaalfjarig bestand zouden inluiden.
Op 5 juni 1625 veroverde Generaal Spinola Breda, een belangrijke vestingstad, op Frederik Hendrik. Dit beleg van Breda had lang geduurd, vanaf 28 augustus 1624.
De inname van Breda was het hoogtepunt van zijn carrière. Hij had tijdens dit beleg al te kampen met onvoldoende financiële steun vanuit Spanje. In 1627 werd Grol heroverd door Frederik Hendrik, het begin van lange reeks belegeringen die hem bijnaam de 'stedendwinger' zou opleveren.
Spinola keerde in 1628 terug naar Spanje, vastbesloten pas terug te keren naar de Nederlanden als hij van voldoende middelen verzekerd was. Dat is nooit gelukt. Het verlies van Grol werd Spinola zwaar aangerekend door minister Olivares. Door deze aantasting van zijn eer en door geldgebrek voor de operatie in de Nederlanden besloot hij om niet meer terug te keren naar Nederland. In 1629 werd hij naar Italië gestuurd om zich te mengen in een opvolgingskwestie in Mantua. Bij de belegering van Casale in 1630 stierf hij, ziek en berooid